Nauka latania

Latanie daje poczucie wolności, umożliwia poznawanie nowych przestrzeni i rejestrowanie nieznanych obrazów.

Sprawne pilotowanie zależne jest od wielu czynników, ale najważniejszy jest sam człowiek. Jego cechy wrodzone, ale też wytrenowane psychomotoryczne zdolności mają tu kluczowe znaczenie.

Jakie cechy ma dobry pilot? Przede wszystkim wysoką sprawność adaptacyjną, opanowanie, odpowiednie podejście i świadomość zagrożeń. Dzięki zaangażowaniu i przemyślanemu planowi treningowemu nauka latania staje się przyjemnością i pozwala na uzyskanie wymiernych efektów i postępy w pilotażu.

Poniższa część serwisu pomaga pilotom przygotować optymalny plan treningowy, a także pokazuje kluczowe zasady wykonywania bezpiecznych lotów. Tu znajdziecie też pomoc przy ubieganiu się o pozwolenia na loty w strefach kontrolowanych.

Dla osób zainteresowanych uczestnictwem w praktycznym szkoleniu i przygotowaniu do zdawania egzaminu na licencję UAVO pod okiem specjalistów zamieszczamy dodatkowe informacje o szkole latania aeroMind.

Tryby lotu

Rozwój technologii cały czas zmierza w kierunku uproszczenia pilotażu, co pozwala na coraz większe upowszechnienie zastosowań dronów i możliwość sterowania dronem nawet przez osoby bez doświadczenia. Obecnie faktycznie początkujący pilot może włączyć auto start i w trybie asysty GPS kierować multikopterem tak, jak zdalnie sterowanym samochodem na radio. Dodatkowo, po włączeniu trybu łatwej orientacji, przestaje pilota nawet interesować to, że model obraca się wokół własnej osi. Na koniec wystarczy wydać polecenie powrotu do domu i dron ląduje samodzielnie w miejscu, z którego przyleciał. Wszystkie te ułatwienia sprawiają, że pilot może skupić się na przyjemności poznawania nowych miejsc, filmowaniu czy precyzyjnym wykonywaniu swojej pracy.

Podstawowe tryby lotu i funkcje sterowania to:

• Autostart - automatyczne wznoszenie multikoptera na określoną wysokość bez ingerencji pilota,

• Autolądowanie – automatyczne lądowanie bez ingerencji pilota, z automatycznym rozbrojeniem silników po wylądowaniu,

• GPS – tryb utrzymania pozycji, multikopter stara się utrzymać zadaną pozycję, przeciwdziałając sile wiatru, a wykorzystywane są do tego dane z satelit GPS,

• Łatwa orientacja - umożliwia lot w zadanym kierunku bez względu na to, w jakim miejscu znajduje się przód multicoptera, jest to tryb bardzo przydatny dla osób uczących się pilotażu,

• RTH (return to home) - powrót do miejsca startu, kopter wzbija się na ustaloną wysokość, aby ominąć drzewa, wraca nad miejsce startu i automatycznie ląduje. Tryb ten może być efektem zerwania połączenia RC, wyczerpania akumulatorów czy osiągnięcia maksymalnego zasięgu, tryb może ręcznie aktywować pilot,

• AltHold - tryb ten utrzymuje stałą wysokość multikoptera przy wykorzystaniu barometru,

• Tryb acro - najbardziej zaawansowany tryb lotu, w którym wyłączona zostaje stabilizacja akcelerometru, tryb ten jest wykorzystywany do akrobacji,

• Tryb manualny – stabilizowany tryb lotu z użyciem akcelerometru, sterownik lotu automatycznie stabilizuje drona do pozycji poziomej,

• Auto - autonomiczny tryb lotu, umożliwia automatyczny start, lot po określonej wcześniej pozycji z wykonywaniem poleceń oraz automatyczne lądowanie - wszystko bez ingerencji pilota, tryb wymaga wcześniejszego wgrania misji przez Ground Station,

• Follow me - tryb automatycznego podążania za pilotem, multikopter może automatycznie kadrować gimbal, tak by pilot cały czas znajdował się w obiektywie,

• Circle - multikopter wykonuje lot okrężny, kierując swój przód w stronę okrążanego obiektu.

 
Tryb manualny

Technologiczne możliwości wspomagania pilotażu są niezwykle pomocne, ALE nigdy nie zastąpią konieczności nauki latania w trybie wyłączonego GPSa. W każdej sytuacji awaryjnej - utraty kontaktu z satelitami, wystąpienia nieoczekiwanych zakłóceń czy zdarzeń w otoczeniu drona - liczy się doświadczenie pilota oraz umiejętność opanowania stresu i maszyny bez wspomagania, podglądu z pokładu czy danych nawigacyjnych. Pilot po prostu musi umieć sam wrócić do domu.

Umiejętność pilotowania w trybie manualnym wymagana jest na egzaminie na licencję UAVO. Wielu profesjonalistów uważa też, że jest tak samo konieczna do rejestrowania filmów w wysokiej jakości dla potrzeb kinematograficznych czy telewizyjnych. Często usłyszeć można opinię, że tylko tryb manualny pozwala na osiągnięcie odpowiednio płynnych lotów bez drgań na nagraniu.

Sterowanie wymaga szybkich decyzji i działań, możliwości w zakresie prędkości lotów multikopterów są wielokrotnie większe niż zazwyczaj wykorzystywane w pilotażu, a proces sterowania jest ciągły, przebiega przez cały okres lotu. W każdej sytuacji krytycznej brak natychmiastowej decyzji pilota oznacza brak sterowania. Z tego właśnie powodu tak ważne jest zarządzanie błędem. W lotnictwie cywilnym 85% błędów popełnia pilot, a nowe rozwiązania ukierunkowane są na wyeliminowanie tych błędów. Osoby sterujące bezzałogowym statkiem latającym mają dodatkowo utrudnione zadanie z uwagi na złudzenia optyczne dotyczące odległości drona czy zagrożenia nadchodzące z otaczającego go środowiska. Tym samym pilotowi bezzałogowego statku latającego warto zapewniać warunki jak najbardziej zbliżone do panujących w kabinie pilota.

Zadania

Najrozsądniej jest zaczynać naukę pilotażu na symulatorze lub na małych modelach bez dodawania urządzeń peryferyjnych, ponieważ trzeba liczyć się nie tyle z upadkami, co z twardymi lądowaniami powodującymi zniszczenia części łatwo wymiennych (nogi, śmigła, obudowy, itp.). Warto przyjąć określony reżim treningowy z nauką poszczególnych manewrów - najpierw ćwiczenia na symulatorze, a po opanowaniu pewnej sekwencji zadań przejście na ćwiczenia w rzeczywistości.

Podstawowe zadania do wykonania:

1. start i lądowanie

2. zawis na stałej wysokości w orientacji multikoptera tyłem do pilota

3. lot prostopadły i równoległy w orientacji multikoptera tyłem do pilota

4. obrót multikoptera

5. lot po kwadracie w orientacji multikoptera tyłem do pilota

6. dynamiczne wznoszenie i opadanie w orientacji multikoptera tyłem do pilota

7. loty po okręgu w stałej orientacji multikoptera tyłem do pilota

8. loty po ósemce w stałej orientacji multikoptera tyłem do pilota

9. lot prostopadły i równoległy w orientacji przodem do kierunku lotu

10. zawis we wszystkich orientacjach poziomych względem pilota (obrót o 90 stopni i zatrzymanie, obrót o 90 stopni i zatrzymanie itd.)

11. lot po kwadracie w orientacji multikoptera przodem do kierunku lotu

12. loty po okręgu w stałej orientacji multikoptera przodem do kierunku lotu

13. loty po ósemce w stałej orientacji multikoptera przodem do kierunku lotu

To zadania, które proponujemy jako plan treningowy skierowany do osób, które są zainteresowane zdaniem praktycznego egzaminu na licencję UAVO oraz osób, którym zależy na szybkim opanowaniu bezpiecznego pilotażu.

Oczywiście warto zaznaczyć, iż jest wiele dróg osiągania tego samego celu. Często piloci bez żadnego wcześniejszego planu czy wyznaczania zadań powoli zaczynają oswajać się z zasadami manewrowania multikopterem w powietrzu i we własnym zakresie dochodzą do imponujących umiejętności. Kluczowym w tym wypadku jest rozsądek, zaangażowanie i odrobina talentu .

Trener

Większość aparatur ma możliwość podłączenia dominującej drugiej aparatury. W sytuacji niekontrolowanego manewru lub utraty orientacji, doświadczony pilot ma możliwość natychmiastowego przejęcia kontroli nad modelem, co zapewnia ochronę sprzętu. By wykorzystać taką możliwość, konieczny jest kabel łączący obie aparatury i postępowanie zgodne z instrukcją.